martes, 6 de abril de 2010

De viool...


In het bos staat een boom,

Naast een boom, naast een boom

En nooit een groet, een teken.

Totdat zo’n boom gepakt wordt,

De takken gaan eraf,

De schors wordt afgestroopt,

De stam wordt stuk gezaagd,

Tot planken.

Mijn God, welke martelingen

Ondergaat zo’n boom nog meer.

Eindelijk komt het hout terecht

Bij de vioolbouwer.

En daar is het wonder gebeurd:

Het hout is die licht gebogen viool geworden:

Ze ligt in de hand van de speler:

Nu ik gestorven ben

Zing ik...




Dedicated to Jolanda.

No hay comentarios: