martes, 6 de abril de 2010
De viool...
In het bos staat een boom,
Naast een boom, naast een boom
En nooit een groet, een teken.
Totdat zo’n boom gepakt wordt,
De takken gaan eraf,
De schors wordt afgestroopt,
De stam wordt stuk gezaagd,
Tot planken.
Mijn God, welke martelingen
Ondergaat zo’n boom nog meer.
Eindelijk komt het hout terecht
Bij de vioolbouwer.
En daar is het wonder gebeurd:
Het hout is die licht gebogen viool geworden:
Ze ligt in de hand van de speler:
Nu ik gestorven ben
Zing ik...
Dedicated to Jolanda.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario