Over pijn en aanverwante zaken...

In Bleiswijk is er iemand
Die kijkt en kijkt; iedere dag...
Geef me ajb een 'seintje'...
Want dat doet bijna niemand...

Geef me een teken, geef me een wijntje
Zo hard heb ik het nodig
Geef me iets...
Want zo kapot ga ik van de pijn...

Ik ga nu even slapen
Een siesta of een zwijm
Wat maakt het uit
Het is er even niet zijn.

Maar dan, daarna...
Gaat het voort en voort
Want nooit
Zal ik mijn mond laten snoeren!

Eerder,
Blijf ik schreeuwen op de daken
Maar niet te luid,
Om niet de kinderen te ontwaken

Maar schreeuwen zal ik doen
Maar schreeuwen zal ik doen...
Ook al is mijn stem verzacht
Door de jaren heen...

Maar schreeuwen zal ik doen...
En de pannen zullen breken...
En de muren vallen om...
Maar schreeuwen zal ik doen.